Er blijkt een porringpunt te bestaan. Er moet met lagenmaten rekening gehouden worden om geen vissebekken te krijgen. Moeten er al dan niet sluitstenen verwerkt worden? Of er een hanekam in moet?.
Kortom het grote WWW maar eens ingedoken om extra schijnzekerheden te verkrijgen. Tevens met het fototoestel omliggende boerderijen en gemetselde objecten te bespieden op segmentbogen en andere oplossingen.
Het porringpunt blijkt het punt te zijn van waaruit de boog getrokken wordt. (de passerpunt als het ware) De cirkel (of eigenlijk het segment ervan) raakt dan de bovenhoeken van het kozijn. De metselsten moeten dan langs een denkbeeldige lijn geplaatst worden die vanuit dat punt komt.
Genoeg gezwam nu maar een foto
Je zit gele strekken en rode koppen. Voor metselaars is dat normale taal, Voor anderen is een strek de lange zijkant van een metselsteen en een kop de korte zijkant. De rode koppen hebben we zaterdag weten te scoren.
Als we het porringpunt volgens tekening hadden behouden was de straal 102,5 cm gweest. Een basisprincipe blijkt te zijn 1,5 maal de overspanning. Met een kozijnbreedte van 1 m kom je dan op 150 cm straal. Door 150 vanaf midden bovenkant kozijn te nemen i.p.v. boven hoek van het kozijn kom je dan op 158 cm01 en zo is de uiteindelijke segmentboog iets anders geworden, dan orgineel ontworpen, maar verder helemaal prima.
Omdat het voordeurkozijn iets hoger is als de andere kozijnen en ook een paar centimeter breder, wordt de boog hier iets anders. Na wat inwendig gegrom, hebben we cruyffiaans, dit nadeel tot voordeel weten te verheffen. Als het dan toch anders wordt dan echt anders. Hier komt wel een sluitsteen in en dan is het net alsof wij dat altijd zo bedoeld hebben.
En morgen gaattie erin
Na dit technische relaas rest nog een vraag, hoe gaan we haar noemen, deze vrouwelijke sluitsteen?
BeantwoordenVerwijderen