Rozengeur en .....

Augustus 2002 betrekken wij Drommestein. We kunnen het eigenlijk niet geloven, zo mooi als we alles vinden. We kijken door roze brillen. Alles wat oud is heeft charme, is doorleeft, heeft karakter en mag vooral niet verloren gaan.



Maar als het niet verloren mag gaan, behoeft het wel onderhoud. Enkele kozijnen verkeren in een toestand dat een verfje waarschijnlijk niet voldoende is. En na een begrotingsdipje zo rond 2004 is er maar eens een offerte gevraagd voor nieuwe kozijnen.

Schrikken is misschien niet de juiste afspiegeling van onze reactie erop, maar we dachten dat geld de ¨hele boel¨ op te kunnen knappen. Want kozijnen waren wel nodig, maar van de kinderen die ook wel eens op de vliering kwamen, hoorden we dat het daar best kon tochten of zelfs vriezen ( Alleen in de winter, gelukkig)

Boven is zowiezo alles enkel glas en het dak geheel niet geisoleerd. De muren en de vloer ook niet.
Het werd tijd voor een algehele herbezinning